WORLDCOOK'S REIZEN - Dagelijks leven in Bangladesh (1)
Recepten uit Bangladesh Reizen naar Bangladesh Reizen naar andere landen

The river is the heart of liveVeel huizen hebben geen stromend water op het platteland en als gevolg daarvan, wassen de mensen zichzelf en hun kleren in het meer of in de rivier. Een groot deel van het leven speelt zich daar af. Vanuit de auto zie je soms een vrouw volledig gekleed in sari te water gaan, waarna je enkel nog haar hoofd en een boven water opbollende sari ziet.
Op de foto kun je zien dat de was gewoon op de oever te drogen wordt gelegd. Mensen kunnen soms wel water uit een pomp krijgen, maar om de was te doen heb je veel water nodig en het is dan ook makkelijker om je was naar de rivier te brengen in plaats van emmers vol water naar je was. De rivier is ook een bron van plezier. Veel kinderen, voornamelijk jongesns, en soms ook mannen, gaan zwemmen zodra de school- en werkdag voorbij zijn.
Small lights in shops alongside the roadAls je van dorp naar dorp rijdt, zie je links en rechts lange rijen van kleine winkeltjes. Vooral 's nachts ziet dat er mooi uit, omdat ze allemaal een klein lampje of een kaars aan hebben, waar mannen omheen zitten te kletsen. De goederen die ze verkopen zijn helaas niet zo aantrekkelijk, meestal kleverige snoepjes of chips die allang over de uiterste verkoopdatum heen zijn, maar de sfeer is feeëriek.
Als de zware maand van Ramadan is aangebroken, bestaan de lange zonnige dagen alleen uit wachten op Iftar. De hele dag is eten verboden, en om een onduidelijke reden (tenminste voor mij) eet men dan voor Iftar het liefst zoete vette gefrituurde waren. Ook gepofte rijst is populair. Ik zou denken dat als je zo'n honger hebt, je een lekkere stevige maaltijd bereidt. Vanaf een uur of vijf zijn de straten leeg en iedereen rent naar de stalletjes waar de zoetigheid verkocht wordt. Ik vond het leuk om uitgenodigd te worden voor Iftar, maar na een week kon ik een moord doen voor groene groente en vers fruit.

Deep fried Iftar foodOne of the popular kinds of Iftar food

The bride's face is covered with yellow pasteBruiloften zijn belangrijke evenmenten in Bangladesh. De vieringen worden opgesplitst en beslaan soms 5 dagen. De kosten en bruidsschat zijn zo hoog, dat de ouders, en met name de ouders van de bruid, er hun halve leven krom voor moeten liggen. Dit is een reden om de meisjes jong te laten trouwen: hoe ouder de bruid, des te hoger de bruidsschat. En in dit land ben je oud als je op je 25ste trouwt. Ofschoon de wet het trouwen onder achttien verbiedt, komt het niet zelden voor dat meisjes al op hun veertiende trouwen.
Op de eerste dag wordt de Gaye Holud ceremonie gevierd, het feest dat gegeven wordt door de ouders van de bruid. Holud betekent `geelwortel', het gele goedje dat een belangrijk deel uitmaakt van kerriepoeder. Dit wordt op het gezicht van bruid en bruidegom gesmeerd.
De bruid wordt traditioneel gekleed in een prachtige rode sari. In het midden van een kamer worden twee versiere stoelen neergezet en op deze dag zit de bruid hier alleen, en de meeste keren dat wij het hebben meegemaakt kon er geen glimlach vanaf. Om haar heen zitten de gasten op stoelen en kijken naar haar. Na de bezichtiging krijgen de gasten een maaltijd aangeboden als beloning. Grote aantallen gasten worden uitgenodigd, uiteenlopend van honderd tot duizenden. Terwijl de eerste lading gasten te eten krijgt, staat de tweede lading al te wachten achter hun stoelen.

Thousands of wedding guests

Een andere belangrijke gebeurtenis is de geboorte van een kind. Minimaal een week na de geboorte wordt voor Moslimkinderen de Akika (Aqiqah) uitgevoerd, de ceremonie van naam geven. Een imam neemt een streng haar van de baby en geeft wat honing in retour. De vader moet die streng haar in het geheim begraven. Er worden geiten geslacht - twee voor een jongen, een voor een meisje, verschil moet er zijn. Daarna is er een groot feest waarbij voedsel geserveerd dient te worden voor honderden gasten. Het voedsel wordt netjes verdeeld. Een derde is voor de armen, een derde voor verre verwanten en een derde voor de ouders en hun familie en vrienden. Sommige arme families raken diep in de schulden door zulke feesten, maar ze vinden zo'n feest iets, dat je niet kunt overslaan met het oog op het welzijn van je kind.

Als er een publieke activiteit plaatsvindt, is de straat vol met politieagenten. Vooral als er een hartal (staking) is, een protest of een hoge buitenlandse gast, worden politieagenten uit het hele land geronseld. Een beetje slimme terrorist grijpt zijn kansen op die dag en slaat toe buiten Dhaka, maar zo slim zijn ze blijkbaar niet. Behalve de politie is er ook de RAB (Rapid Action Batallion). Dit wordt ook wel het "elite anti-crime corps" genoemd, en is door de regering in het leven geroepen in 2003. De leden van de RAB zien er serieus en gevaarlijk uit, altijd gekleed in een zwart shirt, broek en schoenen, een zwart sjaaltje om het hoofd en een zwarte zonnenbril. De RAB is erg actief. In 2005 brachten ze 600 mensen om, allemaal "omdat die zelf begonnen met schieten". Blijkbaar schieten de mensne hier ook als ze geboeid zijn, en dan met name als ze tot een verboden politieke partij behoren. Mensenrechtenactivisten en journalisten laten regelmatig protesten horen, maar de reactie van de regering is lauw. Dit soort schietpartijen gebeuren toch overal ter wereld? Tenminste is de zware misdaad nu gehalveerd.

Click for large pictureHet jaar in Bangladesh heeft zes seizoenen, en er zijn daarom veel verschillende variëteiten rijst. De belangrijkste zijn aus, aman en boro, en ze groeien allemaal onder verschillende omstandigheden. De amanrijst wordt gezaaid in het regenseizoen. Als het regenseizoen slecht is, is er een probleem, en dat moet dan overbrugd worden met de bororijst. Deze variëteit groeit echter in de winter en omdat er dan geen regen valt, is er behoorlijke irrigatie nodig. Daarbij is het grootste probleem de hoeveelheid electriciteit die de waterpompen gebruiken, en waar er onvoldoende van is.
In augustus is zelfs zonder irrigatie de vraag naar electriciteit veel groter dan het aanbod, en de stroom wordt regelmatig afgesloten, van 3 tot 4 uur per dag in Dhaka tot het dubbele op het platteland. Maar rijst is absolute noodzaak voor Bangladesh, en als er niets aan die electriciteit gedaan wordt, gaan de Bangladeshi een moeilijke tijd tegemoet.

More picturesGa naar dagelijks leven - 2

Ga naar dagelijks leven - 3